Mindy Administrator
Dołączył: 30 Cze 2010 Posty: 1224 Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 6 razy Ostrzeżeń: 0/3 Skąd: Ostrów Wielkopolski
|
Wysłany: Wto 17:48, 06 Lip 2010 Temat postu: Polski owczarek podhalański |
|
|
Inne nazwy Tatra shepherd dog ,
Polnischer Berghund,
Owczarek tatrzański,
Tatra Mountain Sheepdog
Kraj patronacki Polska
Wysokość 60 - 65 (suki),
65 - 70 (pies) cm
Masa 45 - 60 kg
Owczarek podhalański - rasa psów należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji owczarków (FCI: grupa I, sekcja 1, wzorzec nr 152).
Krótki rys historyczny
Jedna z pięciu ras polskich uwzględnianych przez FCI, kontrolowana hodowla od około 1920 roku. Pierwsza wystawa klubowa w Zakopanem w 1973 roku (zgłoszono 65 psów). Ostatnie zmiany we wzorcu z 1988 roku.
Występuje przede wszystkim w Tatrach i Beskidach, spotykany także w Sudetach i Bieszczadach. Typ owczarka spotykanego w Tybecie, na Kaukazie i w Mongolii, co wskazywałoby na pochodzenie wszystkich tych ras od mastifa tybetańskiego.
Wygląd
Budowa
Sylwetka
prostokątna; tułów długi, masywny; kłąb wyraźnie zaznaczony; ogon długi i owłosiony, noszony poniżej linii grzbietu; szyja i uda obficie owłosione; kończyny muskularne; głowa mocna, wysoko noszona, oczy i nos ciemne, uszy trójkątne, średnio duże, przylegające.
Głowa
proporcjonalna, mózgoczaszka z profilu lekko wypukła. Bruzda czołowa płytka, stop wyraźny, ale niezbyt stromo załamany. Kufa mocna, zwężająca się łagodnie, szeroka, tej samej długości lub nieco dłuższa niż mózgoczaszka. Wargi ściśle przylegające, ciemne, zgryz nożycowy, dopuszczalny cęgowy. Wierzchołek nosa czarny.
Oczy
średniej wielkości, wyraziste, nieco skośnie osadzone, ciemnopiwne. Brzegi powiek ciemne.
Uszy
osadzone na wysokości zewnętrznego kącika oczu lub nieco wyżej, średniej długości, trójkątne, dosyć grube i mocno owłosione. Przylegają wewnętrzną krawędzią do głowy.
Tułów
długi i masywny, kłąb wyraźny. Klatka piersiowa głęboka, żebra skośne, nieco płaskie. Grzbiet prosty, szeroki, lędźwie szerokie, dobrze związane, zad lekko spadzisty. Brzuch nieznacznie podciągnięty.
Kończyny przednie
muskularne, proste, mocne, ale o niezbyt grubej kości. Łopatki skośne, przylegające, śródręcze nieznacznie wysunięte ku przodowi. Łapy duże, zwarte, owalne. Owłosienie między opuszkami.
Kończyny tylne
proste, umiarkowanie kątowane, nieco odstawione do tyłu, śródstopie ustawione pionowo.
Ogon
niezbyt wysoko osadzony, noszony poniżej linii grzbietu. W ruchu unoszony ponad tułowiem, ale nie zakręcony. W spoczynku sięga do stawu skokowego, może być lekko zagięty do góry.
Wady dyskwalifikujące
Przodozgryz, tyłozgryz, słabo zaznaczona krawędź czołowa, spiczasty pysk, znaczne braki zębowe, owłosienie kędzierzawe lub jedwabiste, brak podszycia, łaciatość, usposobienie nerwowe, lękliwe lub zdecydowanie napastliwe.
Wady nie dyskwalifikujące
Głęboka bruzda czołowa, uszy osadzone wysoko, odchylone do tyłu, oczy niedźwiedzie, jasne, słaba pigmentacja nosa, brzegów warg i powiek, szyja trzymana poziomo, przebudowany zad, brak owłosienia między palcami, kryzy na szyi i frędzli na nogach, wilcze pazury, ogon stale noszony ponad grzbietem
Szata i umaszczenie
Szata obfita, gęsta, w dotyku twarda, gęsty podszerstek. Na głowie, pysku i przedniej stronie kończyn sierść krótka, na szyi i tułowiu długa, gęsta, prosta lub lekko falista, twarda w dotyku, z obfitym podszerstkiem. Na szyi występuje bogata kryza, na udach obfite portki. Ogon mocno owłosiony, puszysty.
Umaszczenie czysto białe.
Temperament
Pies z natury łagodny, czujny, tolerujący dzieci
Utrzymanie
Oprócz gór nadaje się do trzymania i na nizinach. W mieście wymaga częstych spacerów, najlepiej połączonych z możliwością wybiegania się.
Użytkowość
* Pies pasterski - jego praca to samodzielne pilnowanie stad owiec, jak również domów i siedlisk góralskich (pies stróżujący). Bardzo łatwy do ułożenia.
* Przed wojną używany przez policję i wojsko jako pies stróżujący i patrolowy.
* Przez GOPR wykorzystywany jako lawinowy pies ratowniczy
Ciekawostki:
Kilka form pokrewnych jest uznawanych jako odrębne rasy - na Słowacji Czuwacz, na Węgrzech Kuvasz, we Włoszech Maremmano-Abruzzese.
Z sierści wykonywane są swetry, szaliki i inne elementy ubioru.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Mindy dnia Wto 17:52, 06 Lip 2010, w całości zmieniany 1 raz |
|