www.na4lapachi1smyczy.fora.pl

Mindy

Ciąża u psa

U suk zdolność do zajścia w ciąże pojawia się około 8-12 miesiąca życia (zależy to w dużej mierze od rasy oraz wielkości zwierzęcia). Raz na 6 miesięcy suka wchodzi w okres rui, który zazwyczaj trwa 2 tygodnie. Do zapłodnienia dojść może zazwyczaj między 11 a 13 dniem rui. Ciąża u psów trwa ok. 56-70 dni (najczęściej jest to 63 dni). W jednym miocie rodzi ona zazwyczaj 6 szczeniąt, choć liczba ta może się różnić u różnych ras.
Przebieg ciąży

W pierwszych tygodniach ciąży trudno zaobserwować wyraźne jej oznaki. Zachowanie i wygląd suki pozostaje zazwyczaj bez zmian, choć niektórzy zauważają w pierwszym tygodniu poranne mdłości. Zdarzają się one jednak niezwykle rzadko. Ponadto w 3 tygodniu ciąży niektóre suki próbują oszczędzać siły i unikają ruchu. Nie powinno się jednak pozwalać na zbytnie rozleniwienie, gdyż odpowiednia dawka ruchu wpływa korzystnie na kondycję przyszłej matki oraz płodów. Wzrost masy ciała suki w pierwszych czterech tygodniach ciąży nie jest zauważalny.

Dopiero w piątym tygodniu masa ciała zaczyna nieznacznie wzrastać, choć nadal może to być trudne do zaobserwowania. Część suk traci też w tym okresie apetyt, jednak nie ma potrzeby nakłaniania zwierzęcia do jedzenia. Około szóstego tygodnia brzuch suki wyraźnie zwiększa swój obwód. Możemy też zaobserwować śluzowy wypływ z dróg rodnych (najczęściej podczas spaceru, gdy suka oddaje mocz śluz ten przykleja się do łap, a suka stara się go szybko zlizać). Śluz powinien mieć szaro-białą barwę i być ciągliwy. Jeśli wypływ nie ma konsystencji śluzu, ma charakterystyczny zapach ropy, a jego barwa jest żółta lub żółto-biała, natychmiast skontaktujmy się z lekarzem weterynarii, gdyż może to być objaw ropomacicza. W szóstym tygodniu gruczoły mlekowe stają się znacznie większe i wyraźnie widoczne.

W siódmym tygodniu ciąży można już bezpiecznie wykonać pierwsze RTG, gdyż w ok. 46 dniu dobiega końca proces kształtowania się układu kostnego u płodów. Na podstawie zdjęcie rentgenowskiego można określić już ilość płodów. Nadal powiększa się obwód brzucha suki oraz rozwijają się gruczoły mlekowe. Jeśli jest to pierwsza ciąża i suka nie ma doświadczenia, w ósmym tygodniu może odczuwać niepokój, podrywać się nagle z posłania, nerwowo kręcić się po mieszkaniu – może to być reakcja na ruchy płodów i nie należy się tym niepokoić.

Na około 10 dni przed porodem można zaobserwować znaczne powiększenie się sromu. W ostatnim tygodniu suka zazwyczaj szybciej się męczy, unika ruchu, czasami bywa niespokojna, może tracić apetyt (powodem może być ucisk płodów na narządy wewnętrzne) lub wręcz przeciwnie – apetyt u niej wzrasta. Często nie obserwuje się zmian, jeśli chodzi o jedzenie, natomiast większość suk odczuwa większe niż dotychczas zapotrzebowanie na płyny.

W ostatnim okresie ciąży brzuch suki opada, boki zapadają się (jest to wynikiem rozluźnienia się mięśni brzucha). Pojawia się też wydzielina w sutkach (jeśli jest to pierwsza ciąża, wydzielina ta pojawia się dopiero w dniu porodu). Na 52-54 godziny przed porodem w drogach rodnych pojawia się śluzowaty wypływ (jest to rozpuszczony czop śluzowy zamykający ujście szyjki macicy i chroniący płody). Jeśli wystąpią charakterystyczne zmiany temperatury ciała: spadek do 37 stopni Celsjusza a następnie wzrost do 38,5 stopni C, oznacza to, że poród rozpocznie się w ciągu 24 godzin.
Opieka nad ciężarną suką

Pierwszy tydzień ciąży jest bardzo ważny i należy przestrzegać pewnych zasad dotyczących opieki. Przede wszystkim nie wolno wtedy stosować żadnych środków owadobójczych, szczepić suki ani podawać bez porozumienia z weterynarzem leków i preparatów o działaniu leczniczym. Nie podajemy także dodatkowo żadnych suplementów witaminowo-mineralnych, a w szczególności nie wolno dodawać do pożywienia wapnia (nadmiar wapnia może doprowadzić do zahamowania czynności przytarczyc, a wtedy istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia powikłań, np. tężyczki poporodowej). Jeśli suka przyjmowała przed ciążą jakiekolwiek leki, poinformujmy o tym lekarza weterynarii. Jeśli suka ze względu na chorobę musi przyjmować preparaty witaminowe lub mineralne, postępujemy zgodnie z zaleceniem lekarza.

W tym okresie warto karmić sukę karmą o zwiększonej zawartości białka (jednak nie zwiększamy ilości podawanego jedzenia). Od trzeciego tygodnia powracamy do karmienia normalną karmą, jaką suka dostawał przed ciążą. Nie zwiększamy ilości pożywienia. Dopiero w czwartym tygodniu należy przestawić sukę na karmę dla szczeniąt (najlepiej ras średnich, niezależnie od rasy naszego zwierzęcia). Dbamy, aby ilość pożywienia pozostawała taka sama jak do tej pory, aby nie dopuścić do nadmiernego odkładania się tkanki tłuszczowej. Otyłe suki o wiele gorzej znoszą ciążę i poród.

W szóstym tygodniu należy ilość karmy nieznacznie zwiększyć (o ok. 5%) i podawać ją w małych porcjach, ale za to 2-3 razy dziennie. W kolejnym tygodniu zwiększa się apetyt suki, dlatego ilość pożywienia możemy również zwiększyć o ok. 15% i rozłożyć ją na 3-4 posiłki w ciągu dnia, a w przedostatnim tygodniu nawet na 4-5 posiłków.

Ponadto istotne jest zapewnienie zwierzęciu odpowiedniej dawki ruchu (jednak bez zmuszania jej do nadmiernego wysiłku). W drugim tygodniu należy zrezygnować ze zbyt intensywnych treningów i forsowania się, jednak jeśli suka odczuwa potrzebę np. intensywnego biegania należy jej na to pozwolić. Jak już wspomniano wcześniej, w 3 tygodniu niektóre suki zaczynają oszczędzać siły, ale lepiej nie dopuszczać do zbytniego rozleniwienia, gdyż nie jest to korzystne dla kondycji fizycznej suki oraz płodów.

Około piątego tygodnia z aktywności fizycznej eliminujemy te jej rodzaje, które niosą za sobą ryzyko urazów mechanicznych (zabawy z psami, skakanie). W siódmym tygodniu nie należy już zbytnio przemęczać ciężarnej suki zbyt intensywnymi zabawami, jednak nie rezygnujemy oczywiście z codziennych spacerów.

W piątym tygodniu ciąży należy przygotować specjalny kojec dla suki i jej szczeniąt, a w następnym tygodniu suka powinna już w tym kojcu spać. Ósmy tydzień to czas, kiedy przeprowadza się ewentualne odrobaczanie zwierzęcia (w celu uniknięcia zarażenia szczeniaków pasożytami). Umawiamy się też z naszym lekarzem weterynarii, aby był osiągalny w dniu porodu.

W ostatnim tygodniu ciąży suka może częściej czuć potrzebę oddawania moczu, dlatego zwiększamy ilość spacerów w ciągu dnia (wyprowadzamy ją nawet co 2-3 godziny). Koniecznie zapewniamy jej dostęp do świeżej czystej wody, zwłaszcza pod koniec ciąży, gdy odczuwa ona większe zapotrzebowanie na płyny. Gdy mamy sukę długowłosą, warto w ostatnich dniach przystrzyc jej futerko w okolicy sutków (aby ułatwić szczeniętom ich odnalezienie) oraz dróg rodnych (aby ułatwić pielęgnację po porodzie).

Tuż przed porodem upewniamy się, że lekarz weterynarii jest gotów udzielić pomocy, gdyby zaistniała taka konieczność. Przygotujmy sobie zapas ręczników, ligniny, także sterylne nożyczki i nici (na wypadek, gdybyśmy musieli pomóc suce podczas porodu). Oczywiście, podczas całej ciąży jak również tuż przed porodem wszelkie niepokojące sygnały zgłaszamy lekarzowi weterynarii.